از نهج البلاغه

از نهج البلاغه در باب پرهیز از خود پسندی و نیز عبرت
و بپرهیز از خود پسندی و بالیدن به خود، و از اطمینان به آنچه که از نفس خود، تو را به خود پسندی وادار کرده و بپرهیز از دوست داشتن مداحی و تملق دیگران، زیرا این صفات پلید از محکمترین فرصت ها برای شیطان است که نیکی نیکوکاران را در آن محو می سازد.

بر گرفته از نهج البلاغه. امیر المومنین علیه السلام. ترجمه استاد. محمد تقی جعفری. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص ۹۳۱
…………………………………………..
خدا رحمت کند مردی را که اندیشید و عبرت اندوخت، و از عبرت اندوخته بینایی یافت. آنچه که از دنیا وجود دارد، پس از اندک زمانی گویی وجود نداشته است. و گویی آنچه که از آخرت وجود دارد. پس از اندک زمانی (پس از مرگ) ابدی است. هر قابل شمارشی پایان پذیر و هر چه مورد انتظار است،آینده و هر آینده ای، نزدیک و در حال رسیدن است.

بر گرفته از نهج البلاغه. امیر المومنین علیه السلام. ترجمه استاد. محمد تقی جعفری. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص ۳۰۱
…………………………………………………….
بیان امیر مومنان در باب مشورت
هرگز در مشورت هایت بخیل را داخل مکن که تو را از بخشش و احسان باز می دارد و وعده فقر به تو می دهد، و آدم ترسو را هم در مشورت دخالت مده، زیرا تو را به ناتوانی می کشاند و آدم حریص را از این کار مهم دور بدار . زیرا لئامت را از روی تعدی در نظر تو می آراید. همه این صفات پست بخل، ترسویی و حرص غرایزی است متنوع که جامع همه آنها بدگمانی به خدا است.
برگرفته نامه ی امیر المومنین علی علیه السلام به مالک اشتر

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *