بار دوش کسی سنگین است

که خاطره های روزهای یکسانی را

یادآور به برگ های اهل زمستان می کند.

برف می فهمد که بعد از این

رویای تکرار روزهای یکسانی

نزدیک خواهد بود

اگر قدری فاصله بگیریم

از همهمه ها و شیون های در مورد برندگان

که چگونه بازی را بردند

ما گوشه افتادیم

و یکسانی برای عاقبت و سرنوشت نشد.

باید قدری فاصله بگیریم

سکوت، رنج پیروزی دیگران را برای ما سهل می کند

هرچه می خواهند در این راه دغل باشند

مهزیار کاظمی موحد