به نظر می رسد ایده ابطال گرایی به اندازه ای تقلیل گرا است که صرف ابطال یک گزاره علمی، کار تمام شده است تا ابطال بعدی، از این رو عوامل ریشه ای به سختی و کندی پیش می رود گویی با نوعی شانس باید به نتیجه علمی رسید یا این هست یا این نیست، و وقتی نیست به نظر می رسد که نزد برخی پژوهشگران دیگر برای همیشه نیست! از این رو خطر سطحی نگری ما را در ابطال گرایی تهدید می کند.