راه نرفته و راه ندانسته

تب و سوخته و پریشانی

می توان نفس های آینده را شمرد

می توان گفت که دیگر نمی آید

وقتی تاریخ را جدی نمی گیرد

آن که برای عاشقانه خواندن کلمات

نیازمند تفسیر دشوار و پر زرق و برقی است

تا فقط بیاشامد و بخورد

از توبره و دلو و جیب

               مهزیار کاظمی موحد