از هر تاریکی

یک گام به بیرون

در هر روشنی

یک گام سوی فروتنی

از هر آونگ که نرفته باز می گردد

شمارش لحظه های شناخت جمع

ما را کافی است و

نیز ساعت سرنوشت

برای هر ۱۲ ساعتی که رویش حک شده است

جای خالی دارد

تا به اندازه هر کدام، به اندازه ساعتی

همدلی و همفکری و دریافت نوسان آه را

 در دل ما بکارد

درخت دوستی با فردی را سیراب سازد

واژه ای آتشین را شناسا گرداند

بر همه و بر خود ما

روشنی عشق را با رمز خرد بیامیزد

هنگام شناخت، همه فروتنی را بر خود سیطره می بینند

اگر به یک کل معتقد باشند.

                     مهزیار کاظمی موحد