درباره اتمیسم

یکی از منشا ها و منابع این تز که “باید همان کسی باشی تا آن کس را بشناسی”  این اعتقاد است که در واقع هرکس “یک کس یگانه” است. به نظر می رسد که هر یک از ما اساسا هم متفاوت و هم جدا از دیگران هستیم. حوزه ای در خود بسته هستیم که هویت خود و یکپارچگی خودمان را داریم.رسیدن از این تصور  و مفهوم  به این اندیشه که فقط با بودن در داخل  این حوزه می توان زندگی را در خودش شناخت نیازمند پرش بلندی نیست.

این تز که واحد های بنیادین  زندگی اجتماعی، موجودیت هایی در خودبسنده  اساسا مستقل ، و جدا از هم هستند تزی است که من آن را اتمیسم خواهم نامید. بنا بر اتمیسم هر یک از ما در درون خودش حالت های منحصر به فرد و یگانه ای از آگاهی را تجربه می کند که فقط خودش به آن حالت ها وقوف و دسترسی منحصر به فردی دارد. در نتیجه ، دیواری از حالت شخصی و خصوصی نهایتا هر یک از ما را از دیگران جدا می کند. علاوه بر این، هر یک از ما شخص یگانه و منحصر به فردی است که در درون خودش قدرت هدایت اعمالش را بر اساس اعتقادات و تمناهایش دارد.

فی، برایان.(۱۳۸۴). فلسفه امروزین علوم اجتماعی. با نگرش چند فرهنگی. ترجمه خشایار دیهیمی.نشر طرح نو. ص ۵۸