• بازاریابی پارتیزانی، مفهومی است که اول بار توسط جی کنراد لوینسون در کتابی با عنوان بازاریابی پارتیزانی در سال ۱۹۸۲ تشریح شد. روشی نامنظم و غیر معمول در انجام فعالیت های ترفیعی بر مبنای یک بوده بسیار کم در واقع بازاریابی پارتیزانی نوعی بازاریابی نامنظم جهت کسب حداکثر نتایج با به کارگیری حداقل منابع است و درگیر ابتکارات، نوآوری، شکستن قوانین و جست و جوی راهکارهای بدیل برای روش های بازاریابی سنتی است. (عباسی ۱۳۸۰)

• بازاریابی پارتیزانی به طور ویژه در کسب و کارهای کوچک کاربرد دارد بازاریابی پارتیزانی باید بر مبنای روانشناسی انسان باشد تا تجربه ف قضاوت و حدس یا گمان سرمایه گذاری های اولیه در بازاریابی به جای پول باید زمان، انرژی و قوه تخیل یا تصویر سازی ذهنی باشد آمار و ارقام اولیه برای اندازه گیری کسب و کار ف میزان سود است نه فروش بازاریاب نیز باید بر تعداد روابط جدید ایجاد شده در هر ماه تمرکز کند. به جای سعی در راستای تنوع بخشی از طریق ارائه محصولات و خدمات مربوط ف استانداردی را برای تعالی با تمرکزی دقیق ایجاد  کند. به جای تمرکز بر کسب مشتریان جدید، مشتریان فعلی و داشتن معاملات بیشتر  و بزرگتر  با آنها را هدف  قرار می دهد.

• فراموش کردن رقابت و تمرکز بیشتر بر همکاری با کسب و کارهای دیگر .بازاریابی پارتیزانی باید همواره ترکیبی از متدها و روش های بازاریابی را در یک رشته اقدامات و عملیات به کار گیرند.(حیدرزاده و عاضدی، ۱۳۸۶)

منابع:

• عباسی علی(۱۳۸۸) شیوه های بازاریابی: بازاریابی پارتیزانی توسعه مهندسی بازار سال سوم تابستان ۱۳۸۸ شماره ۱۰

• حیدر زاده کامبیز و عاضدی تهرانی، شراره.(۱۳۸۶) رویکردی نو در بازاریابی : بازاریابی پارتیزانی در برابر بازاریابی سنتی. تدبیر شماره ۱۸۰