تعویق در انجام کارهای مردم، همیشه نتیجه ای مطلوب را برای یک فرد در منصب کاری ندارد. این امر می تواند منجر شود که اشخاص دیگر که این وضعیت را می نگرند به مرور زمان، آگاهی تازه ای نسبت به شخصیت فردی که برای خودش حکمرانی می کند، پیدا کنند و او را مخل امور بدانند. ضعف شخصیتی بعضی افراد که نسبت به تعویق در امور مردم، افتخار می کنند و دستیابی به پایان کار را تبدیل به آرزویی برای یک فرد می کنند، همیشه در ذهن اطرافیان می ماند و این مساله باعث می شود تا جهت گیری برای خود او پیدا شود. دیر یا زود دست او برای همه رو می شود و ممکن است خودش فرصت هایی را برای ارتقا از دست بدهد. در عمل او پروفایل تصویری از خود نزد دیگران تشکیل می دهد که منفی است و همه بر این باورند که نمی تواند خودش را به اصطلاح از پس یک شکست عاطفی “جمع و جور” کند که این گونه با تعویق کار مردم عقده گشایی می کند.