دوران بین دو جنگ جهانی برای ملت عرب دوران حساسی بود. آنان، هنوز از استبداد عثمانی خلاصی نیافته بودند؛ به استعمار خارجی گرفتار آمدند و کشورهای عربی هر کدام بهگونهای تحتالحمایه استعمارگران بزرگی چون بریتانیا و فرانسه و ایتالیا شدند. از آن پس جنبشها و شورشهایی در مصر و سوریه و عراق شکل گرفت و اعتراض مردم به برنامهها و اهداف استعماری کشورهای سلطهگر افزایش یافت. «پس از جنگ جهانی اول و شکست خلافت عثمانی از دولتهای غربی، شرق عربی بهعنوان بخش عمدهای از قلمرو حکومتی عثمانی، تجزیه شد و تحت سیطرۀ دولتهای استعماری غرب قرار گرفت. جهان عرب از این پس دچار مرزبندیهایی شد که با مرور زمان، زمینۀ تفرقه و جدایی ملتهای عرب را فراهم کرد. (اسماعیلی نیا و همکاران،  1396)

اسماعلی نیا، فاطمه. سلطانی، حسن. اسدی، علیرضا. (۱۳۹۶) بررسی تطبیقی عوامل شعر سیاه در اشعار سیمین بهبهانی و نازک الملائکه. دو فصلنامه مطالعات تطبیقی فارسی- عربی سال ۲ شماره ۳٫ صص ۳۶-۹