…پو در اروپا تاثیر زیادی داشت و در واقع بی اعتنایی آمریکاییان سبب تشدید علاقه اروپاییان نسبت به او شد. اروپا در اولین عکس العمل های خود نسبت به موفقیت های دموکراسی احساس کرد که زندگی ادگار آلن پو می تواند مثال خوبی از رفتار یک سیستم دموکراسی نمونه ی جهان با یک مرد نابغه باشد. بودلر بسیاری از اشعار پو و آخرین “شعر منثور” بزرگ او به نام یورکا (۱۸۴۷) را، که موضوعش مربوط به افلاک است ترجمه کرد. داستایوسکی قسمتی از ترجمه ی روسی همین شعر را در مجله خود ورمیا چاپ کرد. شعرای سمبولیست و پیروان مکتب پارناس در فرانسه در برنامه کار خویش، مستقیما از پو الهام گرفتند . داستان های پلیسی پو که تجزیه وتحلیل روانی هنرمندانه ای دارند بر روی داستایوسکی اثر گذاشتند. (می بینیم که شخصیت های او اغلب خود رایی محضی دارند که ما را به یاد داستان “بچه شیطان شریر ” پو می اندازد). تاثیر پو در داستان های اولیه “علمی” ژول ورن و اچ جی ولز ورمان های ای کونان دیل مشهود است. (نویسنده اخیر شرلوک هولمز را آفرید که حد فاصلی است بین مسیو دوپنِ آلن پو و عده زیادی از کارآگاهان که بعد ها در داستان های پلیسی پدیدار شدند. ) شخصیت دو جانبه ی “ویلیام ویلسون” که پو در داستانی به همین نام معرفی می کند دوباره در “دکتر جکیل و مستر هاید” و “مرخیام ” اسیتونسن دیده می شود. اغلب داستان های کوتاه پو حرکتی سریع و مستقیم به سوی اوج داستان دارند و از این حیث پیشرو “شیوه ی همینگوی” هستند.

منبع:

ویگر، ویلیس.(۱۳۷۹). تاریخ ادبیات آمریکا. ترجمه دکتر حسن جوادی. انتشارات امیرکبیر. ص ۹۸-۱۰۰