بیرون ما از اتفاق هست. درون ما تفسیر ها…خوش باشیم  قدری با آیتی که پیش روی ماست. که جهان به سگرمه های ما التفاتی نخواهد داشت. دارو نمی خواهد. اگاهی می خواهد. جهان در حرکت سیاره ای دور همان معنا را دارد که ما اینجا می خواهیم. دورترین جا به ما، نپتون و پلوتون نیست. دورترین جا…همین خود است که گاهی باورش نمی کنیم. آرامش اولین سده قحطی را نیز طی کرده است. قبول. قرنی خونین بود. ولی می توانیم با هم باشیم. فکر زاید را از سر به دور کنیم. بگیم ، آشنا تر شویم به هر جوانه که ادعای رشد دارد. ایده را جدید بگیریم. خود را نمی شناسیم که گناه را به گردن دیگری می اندازیم.