کارامدی ابطال پذیری در زدودن رخوت از  ذهن

در نگاه اول، بخش زیادی از بینش ما به “دید ها” ربط دارد. آنچه ما وقتی در مورد یک موضوع بحث می کنیم در افق ذهنی ما بسط و گسترش می یابد…ما چیزی را می بینیم…ما به یک “اثبات”در ذهن خود روی می آوریم. همه چیز در نگاه اول برای ما تثبیت می شود، اما خوب که دقت می کنیم می بینیم به “ندید ها” و “نبود ها” در شکل گیری تعریف ها به اندازه کافی به توجه نکرده ایم. “ندید ها” با “نبودن ها” ما را یاری می دهند تا جلو برویم باز اگر “دیدی” دیدیم، غره نشویم که به اثبات رسیده ایم. ذهن عامه، ورزیده می شود وفتی این تفکر و شرط ابطال پذیری وارد ذهن ما شود و ما فرصتی برای ارزیابی “مجدد” فکر هایمان داشته باشیم.