سرمایه مخرب اجتماعی
مردمی بودن به مانند شمشیر دو دم است. افراد علاوه بر این که می توانند سرمایه ی اجتماعی خود را برای همکاری در جهت نیل به اهدافی که برای اعضای شبکه و اجتماع مفید هستند و به کار ببرند، می توانند آن را در جهت حصول مقاصدی که به لحاظ اجتماعی و اقتصادی مخرب هستند به کار گیرند. قطعا تعریف های مخرب بودن متفاوتند افراد زیادی شبه نظامی های ایرلند شمالی را تروریست می دانند در صورتی که خانواده ها و همسایگان آنها، این شبه نظامیان را مبارزان شجاع آزادی می دانند. همین طور ممکن است کسی در بلفست تروریست خوانده می شود، اعمال اسامه بن لادن را اشتباه بداند. این مطلب برای پرده برداری از یک تظاهر مفروض بیان نشده بلکه برای هشدار این نکته که مخرب بودن تا حدی امری سلیقه ای می باشد بیان گردیده است. با این وجود می توان یک تمایز شفاف منطقی بین شبکه های اجتماعی سودمند که ممکن است به عنوان شبکه هایی تعریف کنیم که نتایج مساعدی را برای اعضای خود و کل اجتماع در پی دارند و شبکه های مخرب، که می توان آنها را به عنوان شبکه هایی تشریح کنیم که برای اعضای خود منافعی مثبت در پی دارند ولی برای کل اجتماع پی آمدهایی منفی ایجاد می کنند، ترسیم نمود.
سرمایه اجتماعی مخرب علاوه بر اینکه برای تحقق اهدافی که عموما نا مطلوب یا بد در نظر گرفته می شوند، استفاده می گردد، اغلب با روش های غیر قانونی ، از جمله “استفاده از زور یا خشونت و این در فعالیت های قانونی ” تقویت می گردد.

فیلد، جان.(۱۳۸۸). سرمایه اجتماعی. ترجمه غلامرضا غفاری، حسین رمضانی. نشر کویر. ص ۱۴۰-۱۴۲