سکوت و سقراط
به موقع فریاد زدن و سکوت کردن می تواند کار فکر را راه بیندازد، فریاد دیالکتیک، با این حال از جنس آرامش است.
هر چند گاهی هم باید فریاد کشید:
نادژدا ماندلشتام، در کتاب امید علیه امید می نویسد که تصمیم گرفتن که بهتر فریاد بزنم.
سکوت بدترین جنایت علیه بشریت است.
***
روبروي هم نشسته بودند. بحث تازه داغ شده بود: هنگام مکالمه هر چند جمله سکوت جاري می شد، یکی سکوت دیگري را هم می خواند. این طوري با این مکث ها می فهمید این گونه بود که دیگري جمله می گفت او هم سکوت ها را می فهمید. سقراط را با مکالمه هاي بلند و دیالکتیک می شناسیم ولی او خوب از سکوت کردن براي شنیدن حرف هاي شاگرد) (pupilسر در می آورده است! می بینید که هزار سال پیش مردم چقدر فرهیخته بوده اند! والا! چقدر راه است بین شناخت واقعی از یک نفر تا دعوت وي که به تو دقایقی سکوت بین جمله هایت ببخشاید؟ سکوتی که بعدا مد نظر فلاسفه هم قرار گرفته است