فرهنگ سازمانی دو مشخصه اصلی دارد. شدت و یکپارچگی  شدت (یا عمق) فرهنگی درجه یا میزان پذیرش و تعهد کارکنان یک واحد نسبت به هنجارها و ارزش ها یا محتوای فرهنگی دیگری با آن واحد  عجین شده است. این در واقع عمق فرهنگی را نشاند می دهد. سازمان  هایی که هنجارهای قوی دارند. ارزشی خاص(مثل کیفیت در شرکت می تاگ) را تبلیغ کرده و فرهنگ های غنی دارند. در حالی که شرکت های تازه تاسیس (یا در حال تغییر) فرهنگی ضعیف دارند. در شرکتی که فرهنگ سازمانی اش قوی و شدید است کارکنان از ثبات در رفتار برخوردارند. یعنی بیش تر اوقات به طور یکسان رفتار می کنند. یکپارچگی فرهنگی(cultural integrations) درجه ای است که تا ان حدود درجه، تمام اعضای سازمان در یک فرهنگ مشترک سهیم هستند. این نشان دهنده گستردگی فرهنگی است. سازمان هایی که فرهنگ غالب و گسترده ای دارند (مثل واحد های نظامی) معمولا سلسله مراتبی کنترل می شوند و به شکل متمرکز اداره می شوند. ضمن ان که از فرهنگ بسیار منسجمی برخوردارند کلیه کارکنان باید به ارزش ها و هنجارهای فرهنگی یکسانی احترام بگذارند و به آنها عمل کنند. در مقابل  در شرکتی که دارای واحد های مختلف و متنوع است یا توسط بخش های مختلفی  انجام می شود، پاره فرهنگ های قوی (مثلا تحقیق و توسعه در برابر تولید) تشکیل می شود و فرهنگ سازمانی کل شرکت ضعیف است (ویلن و هانگر، ۱۳۹۲، ص ۲۰۰)