شعری از فانگ ویده[۳]
بی هیچ پاسخی
کوشیدم ستارگان آسمان را بشمارم
و پرسم:
” کدام یک بر فراز خانه ی یارم می درخشد؟
اما ستارگان سکوت کردند
آن شب
شبنم چهره ام را پوشاند.
*
از رودی گذشتم،
تا بپرسم:
” کی از خانه ی یارم می گذرد؟”
اما رود پاسخی نداد
سکوت شب
قلبم را فرا گرفت.
باغ گیلاس(شعر معاصر چین).(۱۳۸۱). ترجمه ضیاء الدین ترابی .نشر مینا. صص ۱۲۹-۱۲۹