دستورالعمل یک طالب جایگاه خودخواه

نوشتن، سوت و کور است. نوشتن نابینایی است. شدتی است که نیامده. جا نیفتاده . اگر فرد احساس خود را جدی نگیرد، چه می شود. بی طبع و بی انتها، محکوم به سرخوردگی نیست. می تواند رشد کند می تواند ارتباط جمعی را جدی نگیرد و نخواهد در تنهایی خود زوال یابد. باند را فقط به معنای زخم به کار ببرد. کارکرد این گونه جملات را مودبانه تر  هم می تواند یاد بگیرد. دستورالعمل ها را حفظ کند. منفی را جدی نگیرد. هر چه رخ می دهد. مثبت است. هوا هم مثبت است. منفی را جدی نگیرد. کارورز کوچه های قدم های تکراری نباشد. حفظ نکند. اصلا نخواهد. سرشت دیگری را تمسخر کند. آری می شود موجب انگیزه و فعالیت نشود. حوادث را سوانح احوال خودش جا بزند. تاریخ را از هر جایی که دلش خواست بخواند. شست و شوی مغز را ناممکن بداند. اشاعه نوآوری پندی است تکه و پاره و بخت برگشته. از این رو همیشه مقلد است و همیشه می خندد.