در اواخر سال ۳۰۲ هجری قمری / ۹۱۵ میلادی اندلس دچار قحطی شدیدی شد.  آذوقه  کمیاب و گران شد و بدبختی بر سراسر شهرها و ثغور سایه افگند. این قحطی سال به بعد هم ادامه داشت و مردم به رنجی توانفرسای گرفتار آمدند. از دیگر سو وبا نیز با قحطی یار شد و شمار مردگان افزون گردید. بسیاری از روسا و وجوه  نیز در زمره مردگان بودند. این بلا و محنتی طاقت ساز بود. عبدالرحمن در این سال های سخت دست کرم بگشاد و هر چه توانست از حیث ارزاق به مردم یاری رسانید. ..چون سال های قحطی و بیماری پایان یافت عبدالرحمن نیز لشکرکشی های خویش از سر گرفت.(ص ۴۰۳)

محمد عبدالله عنان(۱۳۸۰). تاریخ حکومت اسلامی در آندلس. جلد اول. نشر کیهان