ارسطو می گوید که ” در هر زمینه ای ” فیلسوف باید اول، به قول او ، “نمود ها” را ثبت کند و بعد از فراغت از زیر و رو نمود ها و این دفعه، باز به گفته  او، “نمود” هایی را که ” تعدادشان از همه بیشتر است و اساسی ترند. حفظ کند.” برای اینکه معنای این حرف روشن شود، مثالی می زنم. فرض کنید فیلسوفی هستید روی مساله ی زمان  کار می کنید. به عقیده ارسطو، اول کاری که باید بکنید این است که ” نمودها” ی زمان را ثبت کنید ، یعنی  آنچه به ما می نماید که حقیقت مساله زمان است. خود او نه فقط تجربه حسی ما از تعاقب و توالی استمرار زمانی بلکه اعتقادات  و گفته های معمولمان در خصوص زمان را هم تحت همین عنوان می گنجاند.

مگی، برایان.(۱۳۸۵) فلاسفه بزرگ، آشنایی با فلسفه غرب. ترجمه عزت الله فولاد وند. ص ۵۸