به تعبیر پورتر استراتژی هلدینگ موجودیتی است که موجب می شود تمام بنگاه چیزی بیش از مجموع اجزا واحد های کسب و کار تابعه آن باشد. وجه دیگر این مفهوم آن است که پرسش اساسی در استراتژی هلدینگ ناظر به این موضوع است که بنگاه باید در چه کسب و کارهایی باشد تا هم افزایی محقق شود. گرچه این پرسش تحت عنوان پرسش ترکیب (سبد کسب و کارها) نیز مورد اشاره قرار گرفته است. در حقیقت در این نگاه استراتژی های مربوط به سبد کسب و کارها معادل استراتژی های هلدینگ در نظر گرفته شده اند.

البته انتقادهایی نیز به این نگاه پورتر به موضوع استراتژی هلدینگ وارد دانسته اند نخست آنکه پورتر در این موضوع، رویکردی نابالغ نسبت به سبد کسب و کارها دارد. وی بنگاه های با رویکرد مالی را در نظر نمی گیرد زیرا به گمان  او بازارهای سرمایه خیلی بهتر از سرپرست هلدینگ می تواند کسب و کار را از نظر مالی پشتیبانی کنند. (خاشعی ورنامخواستی، ولیان، ص ۵۶)

خاشعی ورنامخواستی، وحید. ولیان، علیرضا.(۱۳۹۷). مدیریت استراتژیک هلدینگ.انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.