کارآفرینی راهبردی به عنوان یک مفهوم کلیدی در پارادایم کارآفرینی  مطح شده و به پیگیری عملکرد برتر توسط شرکت ها از طریق فعالیت های کارآفرینانه (فرصت جویی) و فعالیت های استراتژیک (مزیت جویی)  به صورت توامان اشاره دارد. این نوع کارافرینی در پاسخ به ناکارآمدی پارادایم سنتی و مدیریت استراتژیک در تبیین و پیش بینی رفتار شرکت در محیط های مبهم و متلاطم ایجاد شده است. جایی که انتظارات ذی نفعان، نوآوری بیشتری را طلب می کند. با توجه به این که هدف کارآفرینی خلق مزیت های رقابتی به طور مستمر است که منجر به تولید ثروت حداکثری می شود، بنابراین کارآفرینی راهبردی شیوه ای است که بین هویت بخشی، فرصت ها و بهره برداری از میت های رقابتی پایدار  از طریق رفتارهای مزیت جو تعادل برقرار می کند. (احمدپور داریانی و مقیمی، ۱۳۹۶، ص ۹۵)

احمد پور داریانی، محمود. مقیمی، محمد. (۱۳۹۶).مبانی کارآفرینی. نشر فراندیش.