یکی از عمده ترین مولفه های اثر گذار(effective) در تحولات(changes) اجتماعی و فرهنگی دوران معاصر وجود ” شکاف نسلی” است. پدیده ای که خود(self) در جریان تغییرات و دگرگونی های اجتماعی شکل گرفته است. با وجود این که در ادبیات اجتماعی(social) سیاسی(political)، جامعه ایران را بیشتر سنتی تعریف می کنند جامعه ای است که در جریان نوسازی قرار دارد .زیرا تلاش عمده فکری و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در گذر از مرحله سنتی به مدرن است. در این فرآیند اولین اتفاق(event) در حوزه جمعیتی(population) رخ داده و جمعیت اصلی جامعه، جمعیت جوان است. این جمعیت به عنوان نسل در نظر گرفته می شود و در کنار میانسالان و پیران طیفی از رابطه تعاملی تا تزاحمی دارند. شکاف نسلی در پی فاصله نسلی ایجاد شده در دوره بحرانی تحقق می گیرد و عمدتا پیامد ظهور نظام ارزشی و هنجارهایی نوین با شکل گیری گروه های سنی جوان جامعه با مظاهر جدید فرهنگی اعم از مادی و غیر مادی است.شکاف نسلی شکافی است که در مقطع زمانی معین بین جوانان و بزرگسالان یک جامعه از حیث فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی ، نگرشی و آگاهی وجود دارد.
محمدسلمان قایمی زاده؛ شکیبا کولیوند(۱۳۹۳) شکاف نسلی در بین دانشآموزان شهر اسدآباد، دوره ۸، شماره ۲۶، پاییز ۱۳۹۳، صفحه ۱۷۳-۲۰۰