مسجد به عنوان یک مکان مقدس(holy) برای مسلمانان ،همواره از ارزش و جایگاه خاصی برخوردار بوده و هست. یک انسان مسلمان و مؤمن در عین حال که به این مکان به دیده تقدس و احترام می نگرد ،باید سعی کند فضای معماری و کالبدی آن را در ارتباط با معنا و مفاهیم مقدس ببیند.هنرمندان و معماران با بهره گیری از نگرش به عالم طبیعی و مابعدالطبیعی ،خلاقیت خویش را مطابق با فرهنگ ،آداب و سنن مذهبی به مدد ابزار و مصال بومی به منصه ظهور می رسانند.خاطره شیرین مسجد که از کودکی در ذهن هر ایرانی نقش بسته، فضایی مصفا همراه با گل و گیاه و آب است که لطافت و خنکی آن تاثیر خلوت و تمرکز به معبود حقیقی را صد چندان می کند.
باقری، نسرین(۱۳۹۶) بررسی نقش آب در ارتقا کیفیت معنویت معماری دوره اسلامی با تاکید بر بناهای مذهبی. هفتمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری. آذر ۱۳۹۶