امید به آینده، می تواند برای شخصی که در تنگنا و تاریکی، قرار گرفته است، امکان اندیشیدن به دوردست مطلوب را فراهم آورد. نمی توان برای بسیاری از چیزهایی که رخ می دهند از پیش آماده بود، با این حال، ممکن های در آینده را می توان به گونه ای بررسی کرد که همواره در معرض دید بصیرت قرار گیرد و کمتر به نومیدی اندیشید. نومیدی که تنگنا را بر انسان بیشتر کرده، حس فزاینده غم را به همراه می آورد و این چنین فرد از سر ناخوشی نیز به خود می پیچد و با این حال، گاهی، دورادور امیدی برای او سوسو می زند و برای آینده باز هم آماده می شود تا بتواند برای آن برنامه ریزی کند.