هایدگر “هستی” را این گونه به شمار می آورد که در هر دوره تاریخی به معنای موجودیتی می باشد که باید باشد. علاوه بر این، نباید با چنین مفهومی سردرگم شد که هر یا مجموعه ای از موجودیت ها را به حساب می آورد. گرچه ضرورتا در رابطه ای ذاتی با هستی انسان قرار دارد، بدین معنا که هستی در جایگاه یک مفهوم، به صورت موجودیتی می باشد که قادر است تا تمایز لازم را بین خود و سایر هستی ها ایجاد کند. (دالشتورم)

منبع:

Dreyfus, Hubert L.(2006). “Heidegger on the Connection between Nihilism, Art, Technology and Politics”, Cambridge University Press, p 289 

 Dahlstrom. Daniel O.(  “Being at the Beginning: Heidegger’s Interpretation of Heraclitus