در عهد عبدالرحمن بن حکم، اندلس برای نخستین بار با حادثه ای تازه روبرو شد که پیش از این نه اتفاق افتاده بود و نه انتظارش می رفت. این حادثه خطر جنگ های دریایی نورمان ها بود.

سیادت بر دریاهای شمالی از آغاز قرون وسطی در دست وایکینگ ها (Vikings) یا نورمان ها بود. اینان در دریانوردی با سابقه بودند و از سال های

دور در دریا ها جولان می دادند و با حوادث هولناک رو به رو می شدند. میهن اصلی شان اسکاندیناوی  و گاه دانمارک و سواحل شمالی آلمان بود. از این رو آنان را نورمان ها یعنی مردم شمال می خواندند. نورمان ها به دلیری در دریانوردی و مهارت در غلبه بر آب های یخ بسته و صحنه های هولناک گرداب ها و مبارزه با طبیعت اشتهار داشتند. هنوز قرن هشتم میلادی آغاز نشده بود که حملات ایشان  بر سواحل جزایر بریتانیا حوادث آفرید. سرزمین بی حاصل و معیشت سخت و روحیه مخاطره جویی که داشتند همواره از عوامل تاخت و تاز ایشان در دریا بود و از آنان عنصری هولناک برای سواحل و بلاد ساخته بود. در اوایل قرن نهم حملاتشان بر سواحل فرانسه آغاز شد. سپس جماعاتی از ایشان به شمال فرانسه رخنه کردند و در مصب رود لوار و گارون فرود آمدند و چند مرکز و مقام در آن نواحی به وجود آوردند.

از این زمان نورمان ها در اندلس آشکار شدند. اندلس سرزمینی پر نعمت بود و به ثروت و غنا مشهور. این امر طمع این جنگاوران ماجراجو را بر انگیخت.  آنچه اندلس درباره اش نمی اندیشید مساله نورمان ها بود، زیرا تا ان زمان از نورمان ها چیزی نشنیده بود و کس نمی دانست که چنین موجوداتی در ان نزدیکی ها سکونت دارند. روایات اسلامی این جنگجویان ناشناخته را گاه مجوس می خوانند و گاه “اردمانیین” یعنی نورمان ها. عنوان مجوس از آن رو بر آنان اطلاق شد که هنگامی که عرب های اندلس ایشان را شناختند  هنوز بت پرست بودند و به آیین مسیح در نیامده بودند. ظهور نورمان ها در آبهای اسپانیا نخستین بار در سال ۸۲۳ میلادی اتفاق افتاد. در این سال ناوگانشان از رود گارون بیرون آمد و سواحل جلیقیه را مورد تاخت و تاز قرار داد. پادشاه جلیقیه ارمیرو (رذمیر) لشکری به دفعشان فرستاد. این لشکر آنان را براند و کشتی هایشان را آتش زد. نورمان ها به آب های جنوبی و غربی اسپانیا سرازیر شدند و در طلب مال و اسیر سراسر ان دریاها را زیر پی سپردند و در جنگ های اولیه خود سواحل کشور اسلامی اندلس را گشودند. روایات اسلامی این جنگ را در سال ۲۳۰ هجری قمری ضبط کرده اند.  

عنان، محمد عبدالله (۱۳۸۰) تاریخ دولت اسلامی در اندلس . ترجمه عبدالمحمد آیتی. نشر کیهان. جلد اول.  صص ۲۸۰-۲۸۱