قصه های عامیانه
پراپ دریافته بود که اگر بسیاری از قصه های عامیانه و قصه های پریان روسی را به دقت بررسی کنیم. عملا یک داستان بنیادین و مشابه رادر تمامی آنها می یابیم. او در قصه های عامیانه می کوشد نشان دهد که چگونه صد قصه ی مورد بررسی اش در واقع اشکال مختلف یا به بیان دیگر طرح های روایی متفاوت یک طرح اولیه یبنیادین هستند
این کشف او در واقع کاربرد آزادانه تر تقابل طرح های اولیه / طرح روایی است. باید همین جا تاکید کنم پراپ فرمالیست نبود. او به ادبّیت توجهی نداشت و در بسیاری از حکایات مورد بررسی اش، بر خلاف نظریات فرمالیستی ، به ندرت تفاوتی بین طرح اولیه/ طرح روایی در نظر گرفته است. به طور خلاصه قصه ی پریان به لحاظ زمانی با رجوع به گذشته و دیگر ترفند های روایی نقل نمی شود. بلکه بر عکس طرح روایی تقریبا تابع طرح اولیه است. با این همه اندیشه ی انقلابی پراپ که معتقد است صد قصه گوناگون عامیانه و پریان، عملا یک قصه ی بنیادین واحد و مشابه را نقل می کنند. آشکارا از تقاوت میان طرح اولیه و طرح روایی الهام گرفته است.

برتنس، هانس.(۱۳۸۴). مبانی نظریه ادبی. محمد رضا ابوالقاسمی. نشر ماهی. صص ۴۹-۵۰