محمد ابن ابی عامر در اندک مدتی به بالاترین مشاغل دولتی و درباری نایل آمد. همه این مراتب و مقامات را در اثر لیاقت و کفایت و شایستگی های خود به دست آورد. البته توجه “صبح” به او و حمایتش از او را نیز باید از عوامل مهم به شمار آورد. توجه و حمایت صبح به او چیزی غیر طبیعی نبود. صبح زنی زیبا و در شکوفایی عمر خویش بود و هنوز در دلش شعله هایی از عشق و آرزو می درخشید و حال آن که سرورش حکم بر آستانه شصت سالگی بود و بیماری و خستگی او را از پای در آورده بود. اما ابن ابی عامر در عین جوانی نیک خوی و نیک روی و خوش اندام بود و خود نیز از دل و جان به صبح خدمت می کرد و همواره او را با اهدای نفیس و گرانبها خوشدل می ساخت.
عنان، محمد عبدالله. (۱۳۸۰) حکومت اسلامی اندلس. جلد اول. نشر کیهان.ص ۵۱۰