در
واقع، این کارول بود که عنوان کرد که مسئولیت های فردی و الزامات در حوزه های
مختلف در کلیت مسئولیت اجتماعی شرکت می گنجند. مدل هرمی بر مبنای چنین کلیتی است
که وجود دارد و چهار جنبه متفاوت را با هم می سنجد. در چنین زمینه ای کارول اشاره
می کند که بقیه مسئولیت های کسب و کار در سایه مسئولیت های اقتصادی شرکت ها پیش
بینی می شوند. مسئولیت های قانونی در اولویت دوم قرار دارند. مسئولیت اخلاقی، که شامل مسئولیت ها و الزاماتی می شود که به
طور قانونی کد بندی نشده اند، اما باید برای امر نیک برتر[۱] رعایت
شوند. و البته در اولویت سوم قرار می گیرند و در نهایت نوبت به مسئولیت های نوع
دوستانه می رسد که از لحاظ ماهیت اختیاری[۲] می
باشد، در اولویت آخر قرار دارند. ملاحظه می شود که در مدل مسئولیت اجتماعی کارول،
که بسیار در بین شرکت ها مرسوم است، مساله نوع دوستی، به طور اختیاری در
نظر گرفته شده است
[۱] the greater good
[۲] discretionary