مقدمه:
بسیاری از منتقدان فرهنگی قرن نوزدهم درباره آمریکاگرایی نگران بودند چون آن را با پوپولیسم دموکراتیک توده ها یکسان تلقی می کردند و در نتیجه از این واهمه داشتند که آمریکا گرایی به توده ها اجازه می دهد دولت را در دست بگیرند و استانداردهای فرهنگی را کاهش دهند. اما سایر منتقدان آمریکا را با دموکراسی ، مدرنیته، منطق و علم پیوند می دهند. برای مثال، تی اچ هاکسلی، دانشمند، آمریکا را مظهر آینده ای علمی و منطقی می دانست. هاکسلی فرد خوش بینی بود که در نظرش حفظ اشکال اجتماعی و فرهنگی در حال افول، هیچ ثمری نداشت. به جای آن، او معتقد بود که پیشرفت در جهت مدرنیته مترقی و علمی فرصت های زیادی را برای همه ایجاد می کند. (استریناتی، ۱۳۷۹، ص ۵۷)
استریناتی،دومینیک (۱۳۷۹). مقدمه ای بر نظریه های فرهنگ عامه ترجمه ثریا پاک نظر. نشر گام نو.
نسل من
***
بگذارید صریحا دیوانگی داشته باشیم
ای مردمان هم نسل من
بگذارید دنبال کنیم
رد پای این روزگار سلاخی شده را
ببینیم این رد پا به کجا می رود
سوی سرزمین کدر زمان
داخل خانه ی در بسته جاودانگی می شود
با هیاهویی که مردن دارد
با نقابی که چیزهای مرده به صورت می زنند
ما بیشتر می خواستیم، ما گشتیم نبود!
یک در باز، یک کار درست و درمون در زمینه عشق
یک تکانی بدهیم به تاریکی یک روز خراب
ولی جهنم مبسوط را یافتیم و خلاصه نشد که نشد!
و در درون سر، گندابی از قبرهای ناب!
ترجمه مهزیار کاظمی موحد
هولدن کالفیلد