پارسونز در میان جامعه شناسان، تنها کسی است که توانسته با تلاش فراوان به یک نظریه عمومی برای شناخت جامعه و تاریخ دست یابد، نظریه عمومی یی که اعتبار تعیین اثر به همه صورت های کنش انسانی تعمیم پذیر باشد و ضمنا فصل مشترک کلیه رشته های علوم اجتماعی باشد.

پارسونز  در پی یک رشته ارتباط و انتقال میان این رشته های متعدد علوم اجتماعی است و سعی دارد به وحدتی در عین کثرت این رشته ها برسد. وی معتقد است “با دفاع از استقلال هر یک از علوم انسانی باید به شیوه های منظم رشته هایی که آنها را به یکدیگر متحد می کند کشف کرد. این امر تحقق نمی یابد مگر آنکه برای همه علوم انسانی مخرج مشترکی بپذیریم. این مخرج مشترک همان نظریه عمومی کنش است که پارسونز پیشناد می کند(معیدفر، ۱۳۷۷، ۲۳-۲۵)

معید فر، سعید(۱۳۷۷)  جامعه شناسی تالکوت پارسونز. کتاب ماه علوم اجتماعی. فروردین و اردیبهشت. ۱۳۷۷٫