سزاوار آن بود که پس از ختم غائله مسیحیان در شمال، حکومت قرطبه(کوردوبا) نیز یک دوره صلح و آرامش را آغاز کند، ولی فتنه از جای دیگر سر بر کرد. عوامل اغتشاش و شورش بار دیگر در شمال غربی اندلس در مناطق کوهستانی که همواره قیام بر ضد دولت قرطبه را شعار خود کرده بودند، گرد آمدند. حکومت قرطبه از این خطر غافل نبود. شهر مارده که مرکز چند تن از زعمای مولدین متمرد بود پیشاپیش شهرهایی بود که حکومت در پیوستگی و فرمانبرداریشان در تردید بود.  از این رو در سال ۲۵۴ هجری قمری/ ۸۶۸ میلادی امیر محمد در راس لشکر خود از قرطبه خارج شد و چنان نمود که به طلیلطله می رود، ولی در نیمه های راه ناگهان به سوی مارده راند و پیش از آن که  مردم مارده اماده دفاع گردند شهر را محاصره گرفت. مردم به شهر تحصن کردند. امیر محمد به شهر حمله کرد. میان دو جنگ درگرفت که به شکست شورشیان و تسلیم شهر متنی شد.

 عنان، محمد عبدالله (۱۳۸۰) تاریخ دولت اسلامی در اندلس . ترجمه عبدالمحمد آیتی. نشر کیهان. جلد اول.    صص ۳۲۲-۳۲۳