روی وب که می گردی

یک سو

جزیره های غربت و بی فکری

بوی اسیری می دهند.

در یک اقیانوس سایبری

یک سوی دیگر

جزیره های تنهایی دل انگیز

بوی تفکر می دهند

زمانی بیش از یکی دو دهه نگذشته است

وقت است فکر برای فاعلان بی ضمیر و همه ضمیر جزیره های غریب بکنیم

کاروان رفت و “تو” در خواب بیابان در پیش

ره عشق خود از “وب من”،

 ز چه رو پرسی، مَشتی؟

مهزیار کاظمی موحد آذر ۱۴۰۰