عبدالرحمان بن حکم در سوم ماه ربیع الثانی سال ۲۳۸ هجری قمری/ ۲۳ سپتامبر ۸۵۲ میلادی در سن شصت و دو سالگی پس از سی و یک سال و چند ماه فرمانروایی بمرد. عبدالرحمان مردی سیه چرده و بلند بالا بود. چهره ای گیرا داشت. با وقار بود. وسط بینی اش برآمده بود. چشمانش درشت و سیاه بود. نقش خاتمش این بود: “عبدالرحمان بقضاء الله راض”. کنیه اش ابوالمطرف بود و به عبدالرحمن الاوسط و عبدالرحمن دوم شهرت داشت.
عنان، محمد عبدالله (۱۳۸۰) تاریخ دولت اسلامی در اندلس . ترجمه عبدالمحمد آیتی. نشر کیهان. جلد اول. صص ۲۹۳-۲۹۴