شهرهای شمالی اندلس اسلامی همسایه مملکت لیون مانند استراقه و سموره و شلمنقه و شقوبیه و میرانده از اواخر قرن هشتم میلادی بیشتر ساکنان مسلمان خود را از دست داده بود و عرب ها و بربرها که شمارشان اندک بود در آن نواحی احساس تنهایی می کردند و مورد تجاوز مسیحیان بودند و از سوی دیگر سراسر منطقه  همواره گرفتار قحط و غلا بود و همین  امر سبب شده بود که مهاجرت ایشان به جنوب افزون و افزونتر گردید… از آن پس شهرهای شمالی اسلامی بیشتر دچار فقر گردید و تقریبا از مسلمانان خالی شد و مسیحیان جای ایشان را اشغال کردند. حکومت قرطبه که سرگرم فرونشاندن فتنه شورشیان بود، نمی توانست مسلمانان آن سامان را یاری دهد. (ص ۴۱۰)

محمد عبدالله عنان(۱۳۸۰). تاریخ حکومت اسلامی در آندلس. جلد اول. نشر کیهان