نظم اطراف ما، می تواند یاری دهنده این باشد که برای یک دیگر به اندازه کافی احترام قابل باشیم. روزهای بی شماره پیش می روند و نمی توان نوعی یکسانی را در میان افراد دید. نوعی یکسانی که آرامش بخش است. نوعی یکسانی که همهمه ها را از ذهن جدا می کند. فرد را در منجلاب مقایسه های متعدد قرار نمی دهد. نوعی آگاهی در درون هر جمله فردی که به یکسانی افراد با یکدیگر اعتقاد دارد، درخشان است و برای این است که هر بار که طلب یکسانی از یکدیگر می کنیم کسی با دگرگونی احوال به بقیه جملات ما فکر نمی کند. روز و شب چنین فردی که یکسان بودن آدم ها در برابر تکالیف اجتماعی برایش مفید است و می فهمد که از مفاهیم برخاسته از آن چگونه خود را مهیا برای بحثی کند که آگاهی را جلو می برد، همیشه می درخشد. این فرد وقتی آگاهی را به طور یکسان پخش شده در میان همه می خواهد و چنین آموزه ای را در زندگی اش دنبال می کند می تواند بهتر هم بیندیشد و فضایی آرام را برای افکار یکسان طلبی خود در اطرافش فراهم کند. روز و شب این فرد گوارا است.