پوشکین
زندگی پر فراز و نشیب شعرا می تواند باعث الهام گرفتن باشد. شناخت ما از چنین افرادی می تواند 
روی تصمیم گیری های ما در زندگی روزانه ما تاثیر بگذارد و زندگی ما را غنی کند به گونه ای که راحت تر با موقعیت ها کنار بیاییم و بتوانیم روی مسائل بهتر فکر کنیم. دیدگاه شاعرانی مانند پوشکین در مورد نومیدی، امید، زندگی و شادمانی و نشاط توصیف شهر می تواند راهگشای کسانی باشد که می خواهند لذت توصیف کردن صحنه های زیبای یک شهر ولو شهری در بخش خاورمیانه فقیر را داشته باشند. نورهایی که با خود زیبایی را می آورند و سکوت ساعات پایانی شب در خیابان جاری است. این که شهر با موقعیتی خاص روبرو شود و یا توصیف اوضاع بحرانی جوی یک شهر دست مایه توصیف یک شاعر شود، در بعضی کارهای پوشکین خود را نشان می دهد. همین که بحران در شهر، با بحران فرد گره می خورد و به قول پوشکین در یک جای شعر
سیل بازی کنان
خانه ای ویران را به آنجا آورده بود
خانه ای چون بوته ای سیاه روی آب مانده بود(پوشکین، ۱۳۸۴، ص ۱۱۶)
و در چند مصرع بعد وضع دگرگون شده روحی شاعر توصیف می شود و نشان داده می شود
در آستان در
مجنون مرا یافتند
و بی درنگ
جسد سردش
محض رضای خدا به خاک سپردند. (پوشکین، ۱۳۸۴، ص ۱۱۷)
این چنین است که چنین وضعیتی گره خورده با مسائلی است که در شهر رخ داده، همگی نشان دهنده این است که پوشکین شهرهای روسیه را علاقه مندانه در اشعار خود انعکاس می دهد.
نویسنده معاصر او ، گوگول حیرت انگیز که نثرش چون خود شعر ترجمه ناپذیر است، م یگوید که پوشکین نمونه یک فرد روس و زندگی روسی است و این که چنین روسی چون پوشکین شاید تنها پس از ۲۰۰ سال ظهور کند و اگرچه میان ما و پوشکین دو قرن فاصله افتاده است ، اما تک تک کلمات او هنوز زنده اند. (مقدمه حمید رضا آتش بر آب بر سوار کار مفرغی، ۱۳۸۴،ص ۲)
منبع:
پوشکین، الکساندر. (۱۳۸۴) سوار کار مفرغی. ترجمه حمید رضا آتش بر آب. نشر هرمس.