تصمیم سریع در مورد وضعیتی که به دلیل بعضی کاستی ها به وجود می آید، می تواند باعث بسیاری تبعات شود که در ابتدای امر، برای فرد چندان قابل درک نیست. فرد مدتی را در فضایی پر از ابهام، تصمیم می گیرد و نمی تواند ذهن خود را روی موضوع متمرکز کند. شرایط دشوار همیشه نمی تواند فرد را برای مشکلات آینده مستحکم سازد اگر فرد وارد یک سلسله اتفاقات شود که او را از تمرکز برای مدت زیادی دور کند. این مساله او را در تنگنا قرار می دهد تا لااقل برای  عبور از وضع موجود خود فکر کند. بررسی این که چطور می توان از این دور باطل بیرون آمد و راهی را برای آینده برگزید، به این موضوع بستگی دارد که فرد همواره خود را در میان اطرافیانی قرار ندهد که برای او صرفا دلسوزی بی جا و ترحم بی مورد می کنند. وجود چنین چیزهایی در زندگی هر فرد، به مرور زمان، باعث تلاطم عاطفی و دور شدن از مرکز ثقل در تفکر می شود و آشفتگی در تصمیم های این افراد بیشتر دیده می شود. بدین ترتیب، نمی توان برای این افراد برنامه ریزی نمود چون کوشش برای شکل دادن به ذهن خود و درس گرفتن از تجربیات گذشته ندارند. پوشش موضوع در ذهن، با موضوعاتی دیگر، که به ظاهر برای افرادی که سخنان این دسته از آدم ها را می شنوند نمی توان سرپوش خوبی برای مشکلات آنها باشد در کمبود زمان، فرد حتما با تصمیم های سریع نمی تواند خود را نشان بدهد. ممکن است مشکلاتی دشوارتر از قبل را بیافریند و برود.