با این حال احساس علاقه می تواند معطوف به چند نفر باشد و نتوانید بین آنها فرقی بگذارید. افرادی که در کنار هم کار می کنند و توانایی این را دارند که با کار روزانه خودف نظر شما را به خود جلب کنند. علاقه داشتن به افرادی که ساعت های روز را در یک برنامه ریزی از قبل تعیین شده جلو می برند. این مساله باعث می شود، در گوشه ای از محیط، به این مساله فکر کنید که وقتی فرصتی از سوی یکی از آنها فراهم نمی شود که احساس خود را بگویید، فقط به بررسی رفتار و کارهای آن در طول روز می پردازید و چند نفری را که در کنار هم کار می کنند، در نظر خود تجزیه و تحلیل می کنید. همچنین هر کدام از آنها، توجه شما را به خود جلب می کنند، چون هر کدام در یک برنامه ریزی روزانه کار می کنند. وقتی در گوشه ای از یک محیط قرار می گیرید، بیان احساس به آنها سخت می شود. وقتی نمی دانید کدامیک فرصت بیان احساس را به شما می دهند. در نتیجه در ذهن شما، که در گوشه ای آنها را زیر نظر دارید، مدام فردی که به آن فکر می کنید تغییر می کند و مشاهده می کنید که برای هر کدام از آنها در در درون ذهن خود، گوشه ای را در نظر گرفته اید و در طول روز به هر کدام از این افراد، فکر می کنید و کار روزانه آنها را تجزیه و تحلیل می کنید. یعنی هر کدام را به طور مساوی دوست دارید.