نهضت مدرسی اروپا در شکل پیشرفته اش، محصول تعلیمات و تحقیقات دانشگاهی بود. خود این بنیان علمی – یعنی دانشگاهی بود. خود این بنیان عملی- یعنی دانشگاه – یکی از مهم ترین پدیده های قرون وسطی  است که به عنوان میراثی بزرگ – یعنی به حقیقت بزرگترین میراث آن ایام – به جهان معاصر منتقل گردیده است. دانشگاه های قرون وسطی  در بدو امر آغاز کردند . قدیمی ترین دانشگاه های آن زمان  عبارت  از یک عده مرکز تخصصی بودند، به این معنی که هر کدام فقط در رشته واحدی از دانش و معرفت بشری شاگرد تربیت می کردند. مثلا کهنسال ترین دانشگاه اروپایی قرون وسطی – یعنی دانشگاه سارنو- مدرسه ای بود که اختصاصا طب تعلیم می داد در حالی که دانشگاه های بولونی و پادوآ  وقت خود را دربست به تعلیمات حقوقی اختصاص داده بودند.(جونز،۱۳۸۳،۴۷۱)

ويژگي انديشه مدرسي

• اتكاي فيلسوفان مدرسي در علم به ارسطو، جالينوس و بطلميوس بود. در واقع، ارسطو نشان داده بود كه بايد داده هاي جزئي را از راه مشاهده و آزمايش كشف كرد؛ اما آزمايش دست كم از ديدگاه سده هاي نوزدهم و بيستم با جديت دنبال نمي شد. ابزارهاي(instrument) آزمايشي هنوز اختراع(invention) نشده بود و علم مبتني بر آزمايش هنوز دوره كودكي را مي گذراند. فلسفه مدرسي كه به مراتب گسترش يافته تر از علم مدرسي است، در رديف بزر گترين نظام هاي فلسفي است. منطق، روان شناسي، مابعدالطبيعه و اخلاق اين فلسفه گواه بينشي ژرف است علم كلام مدرسي هم بر بنياد ايمان و هم بر پايه عقل است. اين كلام، مجموعه معارف گسترده اي را تشكيل داده كه منبع والاترين الهامهاي انديشمندان سده هاي ميانه شده است (لوكاس، ۱۳۷۲ ، ص ۵۳۰)

منابع

لوكاس، هنري ( ۱۳۷۲ )، تاريخ تمدن، ج ۱، ترجمه عبدالحسين آذرنگ، چاپ سوم، تهران: كيهان.

جونز، ویلیام، تامس.(۱۳۸۳). خداوندان اندیشه سیاسی. جلد اول. ترجمه علی رامین. انتشارات علمی و فرهنگی.  ص ۴۷۱

همچنین مراجعه کنید به :

معصومه جمشیدی(۱۳۸۸). اسکولاستیک. فرهنگ پژوهش. زمستان، شماره ۵٫