چرخه عمر محصول برخی انتقادات موجه را نیز در پی داشته است:

1. استمرار مراحل رشد صنعت در صنایع مختلف متغیر است و اغلب نمی توان گفت که صنعت در کدام مرحله بسر می برد. این مساله  کارایی و ارزش این مفهوم را به عنوان ابزاری برای برنامه ریزی کاهش می دهد .
2. منحنی رشد صنعت  همیشه به شکل s نمی باشد. گاهی اوقات صنایع به مرحله  بلوغ نمی رسند و مستقیم از مرحله رشد وارد مرحله افول می شوند،  گاهی اوقات رشد صنعت پس از دوره افول از سر گرفته می شود. همان طور که در صنایع تولید موتورسیکلت و دوچرخه(bike؟) و اخیرا در زمینه پخش  برنامه های رادیویی این گونه بوده است. به نظر می سد که بعضی صنایع  مرحله  معرفی را که معمولا  روند کندی دارد خیلی سریع پشت سر می گذارند( و در مدت خیلی کوتاهی به مرحله رشد وارد می شوند)
3. شرکت ها می توانند از طریق تولید محصولات جدید و تغییر موقعیت منحنی رشد را تغییر داده ان را به روش های مختلف بسط دهند. اگر شرکتی چرخه طول عمر را به عنوان یک داده فرض کند ف در آن صورت پیش بینی تبدیل به یک موضوع شخصی خواهد شد.
4. نحوه رقابت در هر کدام از مراحل  چرخه  طول عمر در صنایع  مختلف، متفاوت است، به عنوان مثال، در بعضی صنایع به هنگام آغاز فعالیت بر روی بخش خاصی تمرکز  می شود و صنعت  از همین رویکرد پیروی می کند. در دیگر صنایع نظیر عابربانک و سیستم خود پرداز برای یک دوره خاص تمرکز وجود دارد و سپس تدریجا از این تمرکز کاسته می شود. بعضی دیگر از صنایع تا حد زیادی بخش بخش پراکنده و مجزا می مانند (نظری توزیع قطعات الکترونیکی)  این الگوی  متغیر در مورد تبلیغات  هزینه تحقیق و توسعه و میرانی رقابت بر سر قیمت  و بیشتر ویژگی های دیگر صنعت صدق می کند. الگوهای متغیری از این دست پیامد های استراتژیک مربوط به چرخه عمر شدیدا پرسش قرار می دهد. (پورتر، ۱۳۹۳، ص ۲۱۳)

 پورتر، مایکل.(۱۳۹۳) استراتژی رقابتی. جهانگیر مجیدی و عباس مهرپویا. نشر رسا.