شعری از فانگ ویده[۳] بی هیچ پاسخی کوشیدم ستارگان آسمان را بشمارم و پرسم: ” کدام یک بر فراز خانه ی یارم می


ادامه مطلب

نور می وزد از شرق غروب و طلوع هر دو هشتم می شوند آگاهی طلایی می شود ریاضیات مهر پربار میشود نگاهی به


ادامه مطلب

مرا لایتناهی بیابان تو می بلعد…گم می شود در شن های معنا….سپیدی افق وقتی با منی…با تپه های غمگین که شاید سال هاست


ادامه مطلب

خوب که فکر می کنی…می بینی که توی این ویرانسرای دل، همیشه یک ویرانه می درخشه… یه جایی توی جنگل های معنا…یعنی یه


ادامه مطلب