ملتمس

دیده ها را خواست است که توانا می کند، به تیزبینی عادت کردن، زمان می خواهد، هر بار استعلا است که ما را به بالا می رود. آگاهی، تیزبینی می آورد اگر با عبرت همراه باشد. دانستن، خواست جلو بردن زندگی را می آورد. جلو بردن زندگی، احساس توانایی می آورد، توانایی دوباره خواست می آورد. از شان ما کم نمی شود اگر برای جلو بردن زندگی خود احترام همدیگر را حفظ کنیم. احترام از جنس استعلا است. احترام فرصت بازیابی خود است. احترام جایی در آینده است. فرد وقتی در محرومیت است، احترام می خواهد تا لااقل خواست جلوبردن زندگی را داشته باشد، دانش به ما فرصت می دهد که اول خودمان به خودمان احترام بگذاریم تا اینکه ملتمس دیگران باشیم.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *