ندانستن در مورد آدم های اطراف، نوعی شکست است در درون. نوعی بیگانگی است از محیط اطراف. اگاه نبودن به وضعیت افراد دیگر،


ادامه مطلب

گاهی اوقات فقط نوعی ایمان است که ما را جلو می برد. ایمان به این که همین که روز شب می شود و


ادامه مطلب

دیرگاهی است، بیرون این پنجره، خیابان های اطراف، نوعی نشیمن غمناک هستی اند. نوعی آگاهی غمناک روز را فرا می گیرد. وقنی قرار


ادامه مطلب

دوش گرفته بود و جلو می رفت. ورق پاره های اندرزهای کهنه اش. بی آینده. بی فکر در مورد گذشته. بی فکر دقیق.


ادامه مطلب

بی خیال نشسته بود و فکر می کرد به همه ماجراهایی زندگی اش و بی نتیجه جلو می رفت. در ذهنش همهمه بود


ادامه مطلب