موضوع لشکر کشی عثمانی به سواحل ولگا و آستراخان در روسیه به صورت زیر مطرح شد:
در اواخر ۱۵۶۷م و اوایل سال ۱۵۶۸م موضوع سواحل ولگا و را استراخان براي گشودن راه حجاج و تجار از طریق حفر کانالی به طول پنجاه کیلومتر در نزدیکترین فاصله میان رودخانه هاي ولگا و دن مورد بررسی قرارگرفت.
موفقیت در این لشکرکشی و حفر کانال میتوانست پیامدهاي گوناگونی داشته باشد. از جمله: گشودن راههاي تجاري، حل مشکلات حجاج ، ایجاد کانالی میان رودخانههاي دن و ولگا، برقراري ارتباط میان دریاي سیاه و خزر، حمل ارزاق و مهمات به وسیلۀ کشتیها در حمله به ایران و اران و شمال قفقاز، و جلوگیري از پیشروي روسها. ۲۲بدینسان در سال ۱۵۶۸م در استانبول ، مهمترین آثار این لشکرکشی به شرح زیر مورد تأیید قرار گرفت:
۱- در صورت تصرف شهري مانند استراخان توسط عثمانی که داراي ارزش اقتصادي و استراتژیک است، علاوه بر منافع فراوان مادي، راههاي حجاج ترکستان نیز از طریق استراخان تأمین خواهد شد و با پس راندن روسها از این منطقه، راههاي ارتباطی آنان به شمال دریاي خزر و نیز دریاي سیاه بسته میشود
۲- با این لشکرکشی، از ادامۀ حرکت روسها به سوي قفقاز جلوگیري خواهد شد و اراضی قفقاز شمالی واقع در جنوب رودخانههاي دن و ولگا میان دریاهاي آزوف و خزر از دست روسها بیرون خواهد رفت.
۳- قلمرو شهر غازان از حاکمیت روسها بیرون رفته و در اختیار خان کریمه قرار خواهد گرفت.
۴- با حفر کانالی میان رودخانههاي دن و ولگا، یک راه ارتباطی مناسب تأمین گشته، از طریق این راه در جنگ با ایران، ارزاق و مهمات به راحتی تأمین شده و با اقامت طولانی مدت نیروهاي عثمانی در ایران، شکست آن کشور عملی خواهد شد
۵- با اضافه کردن یک راه آبی در کنار راههاي زمینی، محاصرة شمال ایران به خصوص تأمین آذوقه در حملات به ایران تحقق پیدا خواهد کرد
منبع:
امامی خویی، محمد تقی(۱۳۸۷). استراتژی امپراطوری عثمانی از پروژه حفر کانال دن –ولگا. مجله تاریخ ایران. شماره ۵/۹۵٫ زمستان ۱۳۸۷٫ صص ۴۲-۲۷